Banko ware
Naczynia Banko (jap. 萬古焼, Banko-yaki) to rodzaj japońskiej ceramiki tradycyjnie produkowanej w Yokkaichi i okolicach, w prefekturze Mie, w Japonii. Najbardziej znana jest z trwałych kamionkowych czajników, naczyń kuchennych i zastawy stołowej. Naczynia Banko często charakteryzują się fioletowo-brązową gliną, odpornością na ciepło oraz użytkowym, a zarazem wyrafinowanym wzornictwem.
Historia
Naczynia Banko powstały na początku XVIII wieku, w okresie Edo. Za założyciela uważa się Nunami Rozana (沼波弄山, 1718–1777), kupca z Matsusaki, który promował wytwarzanie ceramiki z pieczęcią „Banko Fueki” (萬古不易), oznaczającą „wieczną”. Po chwilowym upadku tradycja ta odrodziła się w XIX wieku w regionie Yokkaichi, który do dziś pozostaje centrum jej produkcji.
Charakterystyka
- Materiał – Zazwyczaj wytwarzana z lokalnej gliny o charakterystycznym fioletowym odcieniu.
- Odporność na ciepło – Szczególnie ceniona w naczyniach kuchennych i czajnikach, ponieważ glina równomiernie zatrzymuje i rozprowadza ciepło.
- Szkliwienie i zdobienie – Często nieszkliwiona lub minimalnie zdobiona, co nadaje jej naturalny i rustykalny wygląd.
- Produkty – Do powszechnie produkowanych przedmiotów należą czajniczki (急須, kyūsu), donabe (土鍋, gliniane garnki), kubki i talerze.
Współczesna produkcja
Dziś naczynia Banko są jednym z reprezentatywnych tradycyjnych rzemiosł prefektury Mie i są chronione jako tradycyjne rzemiosło Japonii. Yokkaichi nadal stanowi główny ośrodek produkcji, gdzie zarówno rzemieślnicy, jak i więksi producenci ceramiki wytwarzają szeroką gamę naczyń kuchennych, utrzymując reputację tego miejsca jako miejsca o wysokiej praktyczności i trwałości.
Zobacz także
Źródła
- Rada Turystyczna Prefektury Mie. „Naczynia Banko – Tradycyjna Ceramika z Yokkaichi”.
- Japońska Narodowa Organizacja Turystyczna. „Ceramika w Japonii”.
