Aka Raku
Aka Raku (赤楽, dosłownie „Czerwone Raku”) to tradycyjny japoński styl garncarstwa pochodzący z Kioto, znany z charakterystycznego czerwonego szkliwa i techniki wypalania w niskiej temperaturze „Raku”. Jest uważany za rodzaj naczyń „Raku” (楽焼, „Raku-yaki”), które są ściśle związane z japońską ceramiką parzenia herbaty.
Historia
Aka Raku powstało w okresie Edo (1603–1868) jako odmiana ceramiki Raku, pierwotnie stworzonej przez garncarza Chōjirō pod patronatem Sen no Rikyū, słynnego mistrza herbaty. W przeciwieństwie do czarnych lub innych kolorowych wyrobów Raku, Aka Raku charakteryzuje się jaskrawoczerwonym lub czerwono-pomarańczowym szkliwem, uzyskanym dzięki starannej kontroli procesu wypalania.
Charakterystyka
- Materiał: Wykonane ze specjalnie przygotowanej gliny, odpornej na szybkie nagrzewanie i studzenie.
- Wypalanie: Wypalane w niskich temperaturach (zwykle 800–1000°C) i wyjmowane z pieca, gdy wciąż gorące.
- Szkliwo: Charakterystyczny czerwony kolor uzyskuje się za pomocą szkliwa na bazie żelaza i technik utleniania.
- Tekstura: Formy formowane ręcznie często charakteryzują się naturalnymi, nieregularnymi fakturami i subtelnymi pęknięciami (spękaniami), które są cenione ze względu na walory estetyczne.
Znaczenie kulturowe
Miseczki aka raku są używane głównie podczas japońskiej ceremonii parzenia herbaty, gdzie dotyk, ciepło i atrakcyjność wizualna ceramiki wzbogacają doznania związane z herbatą. Każdy egzemplarz jest unikatowy, odzwierciedlając filozofię wabi-sabi, która ceni niedoskonałość i ulotność.
Znani garncarze
Do wybitnych garncarzy aka raku należą:
- Członkowie rodziny Raku z Kioto, którzy kontynuują tradycję od pokoleń.
- Współcześni artyści ceramiki eksperymentujący z tradycyjnymi technikami raku.
Zobacz także
Źródła
- Oka, Yoshio. Ceramika raku. Tokio: Kodansha, 2001.
- Hosokawa, Morihiro. Sztuka Raku. Kioto: Shibata Press, 1998.
- Artykuł o wyrobach raku, Japońskie Stowarzyszenie Ceramiki
