E-Shino
E-Shino to podtyp ceramiki Shino, który powstał w piecach w prowincji Mino (obecnie prefektura Gifu) w późnym okresie Momoyama (koniec XVI wieku). Wyróżnia się malowanymi dekoracjami z tlenku żelaza pod grubą warstwą białego szkliwa skaleniowego.
Historia
E-Shino rozwinęło się jako jedna z najwcześniejszych japońskich ceramik łączących malowaną dekorację z szkliwem skaleniowym. Motywy, malowane lazurem z tlenku żelaza, często przedstawiały sezonowe trawy, kwiaty i abstrakcyjne wzory inspirowane japońską estetyką. Styl ten zyskał popularność wśród praktykujących ceremonie herbaciane ze względu na swój ciepły, rustykalny urok.
Charakterystyka
E-Shino znane jest z:
- Malowania pędzlem z tlenku żelaza nakładanego bezpośrednio na glinianą masę przed szkliwieniem.
- Grubej białej glazury skaleniowej (志野釉, Shino-yū) pokrywającej malowane wzory, co daje efekt zmiękczenia i rozmycia.
- Motywy obejmują trawę pampasową, kwiaty śliwy, bambus i wzory geometryczne.
- Różnice w kolorze od czystej bieli do bladego pomarańczu, w zależności od temperatury pieca.
Znaczenie kulturowe
Elementy E-Shino zachowują równowagę między artystyczną dekoracją a naturalnymi, nieregularnymi efektami wypalania w piecu. Dzięki temu idealnie nadają się do japońskiej ceremonii parzenia herbaty, gdzie ceniono subtelne niedoskonałości i organiczne piękno.
Współczesna produkcja
Dziś E-Shino jest nadal produkowane w prefekturze Gifu oraz przez współczesnych ceramików w całej Japonii. Artyści często reinterpretują tradycyjne motywy lub eksperymentują z nowymi tematami, zachowując jednocześnie charakterystyczne białe szkliwo i malowidła z tlenku żelaza.
Zobacz także
Linki zewnętrzne
- Stowarzyszenie Turystyczne Tajimi (po japońsku)
