Ki-Seto: Różnice pomiędzy wersjami
Utworzono nową stronę "mini|250|Naczynia Ki-Seto, wyróżniające się delikatnym żółtym szkliwem skaleniowym i okazjonalnymi zielonymi akcentami miedzianymi, odzwierciedlają wyrafinowaną rustykalność, która stanowi istotę japońskiej ceremonii parzenia herbaty. Ich nieregularne kształty i naturalne faktury ucieleśniają ideał wabi-sabi, celebrując prostotę i niedoskonałość piękna. '''Ki-Seto''' to styl japońskiej ceramiki, który wywodzi się z pi…" |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Ki-Seto.jpg| | [[Plik:Ki-Seto.jpg|thumb|250|Naczynia Ki-Seto, wyróżniające się delikatnym żółtym szkliwem skaleniowym i okazjonalnymi zielonymi akcentami miedzianymi, odzwierciedlają wyrafinowaną rustykalność, która stanowi istotę japońskiej ceremonii parzenia herbaty. Ich nieregularne kształty i naturalne faktury ucieleśniają ideał wabi-sabi, celebrując prostotę i niedoskonałość piękna.]] | ||
'''Ki-Seto''' to styl japońskiej ceramiki, który wywodzi się z pieców w prowincji [[Mino]] (obecnie prefektura [[Gifu]]) z późnego okresu [[Momoyama]] (koniec XVI wieku). Jest to jeden z podstylów związanych z ceramiką [[Seto]] i wyróżnia się ciepłym żółtym szkliwem. | '''Ki-Seto''' to styl japońskiej ceramiki, który wywodzi się z pieców w prowincji [[Mino]] (obecnie prefektura [[Gifu]]) z późnego okresu [[Momoyama]] (koniec XVI wieku). Jest to jeden z podstylów związanych z ceramiką [[Seto]] i wyróżnia się ciepłym żółtym szkliwem. | ||
Aktualna wersja na dzień 03:53, 2 wrz 2025

Ki-Seto to styl japońskiej ceramiki, który wywodzi się z pieców w prowincji Mino (obecnie prefektura Gifu) z późnego okresu Momoyama (koniec XVI wieku). Jest to jeden z podstylów związanych z ceramiką Seto i wyróżnia się ciepłym żółtym szkliwem.
Historia
Ki-Seto rozwijał się równolegle z innymi stylami Mino, takimi jak ceramika Shino i Oribe, w okresie intensywnych eksperymentów z japońską ceramiką. Jego powstanie wiąże się ze wzrostem zapotrzebowania na charakterystyczne naczynia do ceremonii parzenia herbaty wśród ówczesnej elity.
Nazwa „Ki-Seto” dosłownie oznacza „żółty Seto”, nawiązując zarówno do koloru, jak i związku z tradycją ceramiki Seto. Uważa się, że styl ten był inspirowany chińskim celadonem i koreańską kamionką, zachowując jednak wyraźnie japońską estetykę.
Charakterystyka
Ki-Seto znane jest z:
- Żółtego szkliwa skaleniowego (黄瀬戸釉, Ki-Seto-yū), wytwarzanego z gliny bogatej w żelazo i szkliwa skaleniowego.
- Delikatnych zielonkawych lub bursztynowych tonów, w zależności od atmosfery wypału.
- Delikatnych zdobień rytych lub czesanych pod szkliwem.
- Ciepłego, ziemistego uroku, często w połączeniu z prostymi, funkcjonalnymi formami.
- Wypału w wysokiej temperaturze redukującej w celu uzyskania bogatej głębi szkliwa.
Rodzaje
Chociaż Ki-Seto jest generalnie ujednolicone pod względem koloru szkliwa, istnieją jego odmiany:
- Zwykłe Ki-Seto – minimalistyczne zdobienia, skupiające się na odcieniu szkliwa.
- Zdobione Ki-Seto – z rzeźbionymi, rytymi lub stemplowanymi motywami pod szkliwem.
- Ki-Seto z zielonymi akcentami – z częściowym miedzianym szkliwem tworzącym zielone plamy.
Znaczenie kulturowe
Ki-Seto zyskało popularność w japońskiej ceremonii parzenia herbaty ze względu na swoje ciepłe, stonowane piękno, ucieleśniające wyrafinowany rustykalny charakter wabi-sabi. Jego ziemiste odcienie stanowiły wizualny kontrast dla ciemniejszej herbaty i dopełniały sezonową estetykę.
Współczesna produkcja
Ki-Seto jest nadal produkowane w prefekturze Gifu, szczególnie w Tajimi i okolicach. Współcześni garncarze eksplorują nowe kształty i zastosowania szkliwa, zachowując jednocześnie tradycyjne techniki.
Zobacz także
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona internetowa miasta Tajimi (po japońsku)
- Stowarzyszenie Turystyczne Tajimi (po japońsku)