Kuro Satsuma

Kuro Satsuma, Japonia, późny okres Edo-Meiji. Ta misternie wykonana ceramiczna misa charakteryzuje się ciemnym, lśniącym szkliwem z delikatnymi spękaniami, podkreślonymi ręcznie malowanymi złotymi i polichromowanymi motywami. Uosabiając elegancję i wyrafinowanie tradycyjnej ceramiki Satsuma, odzwierciedla kunszt i precyzję japońskich garncarzy.

Kuro Satsuma (黒薩摩) to rodzaj tradycyjnej japońskiej ceramiki, która powstała w regionie Satsuma. Znana z głębokiego, czarnego szkliwa i rustykalnej elegancji, ceramika Kuro Satsuma reprezentuje jeden z dwóch głównych stylów ceramiki Satsuma (薩摩焼, Satsuma-yaki), drugim jest Shiro Satsuma (biała Satsuma). Historycznie była kojarzona z codziennym użytkowaniem, szczególnie wśród samurajów i zwykłych ludzi.

Historia

Początki

Kuro Satsuma ma swoje początki na przełomie XVI i XVII wieku, w okresie Azuchi-Momoyama i wczesnym okresie Edo, po japońskich inwazjach na Koreę (1592–1598). W tym czasie garncarze z Korei zostali sprowadzeni do Japonii przez Shimazu Yoshihiro, feudała Satsumy, i osiedlili się w różnych wioskach ceramicznych w całym regionie.

Ci koreańscy rzemieślnicy wprowadzili zaawansowane techniki produkcji ceramiki, które położyły podwaliny pod białe i czarne style naczyń Satsuma.

Ewolucja

Podczas gdy Shiro Satsuma zasłynęła z glazury w kolorze kości słoniowej i delikatnych zdobień emalią, przeznaczonych dla elit i na eksport, Kuro Satsuma pozostała zakorzeniona w lokalnych, użytkowych tradycjach. Powstało ono przede wszystkim jako praktyczne naczynie do codziennego użytku mieszkańców, zwłaszcza do wyrobu czarek do herbaty, butelek na sake i słoików do przechowywania.

Charakterystyka

Materiały

• Glina: Bogata w żelazo lokalna glina z Kagoshimy i okolic
• Szkliwo: Szkliwo o wysokiej zawartości żelaza, które tworzy głębokie, błyszczące, czarne wykończenie
• Wypalanie: Zazwyczaj wypalane w piecach wspinaczkowych (noborigama) w wysokich temperaturach

Wygląd

• Kolor: Bogate, czarne szkliwo, często z brązowymi, czerwonawymi lub fioletowymi tonami
• Tekstura: Szorstka i ziemista ze względu na zawartość żelaza i tradycyjne metody formowania
• Dekoracja: Zazwyczaj minimalistyczna, choć niektóre elementy posiadają proste, ryte wzory lub naturalne szkliwienie jesionowe

Zastosowanie

Naczynia Kuro Satsuma były tradycyjnie używane do:

• Codziennych naczyń do jadalni, takich jak miski i talerze
• Sztućców do herbaty, szczególnie w stylu rustykalnym ceremonie parzenia herbaty
• Butelki na sake (tokkuri) i filiżanki (guinomi)
• Słoiki do przechowywania żywności i płynów

Uosabia estetykę wabi-sabi, kładąc nacisk na prostotę, niedoskonałość i połączenie z naturą.

Piece i centra produkcyjne

Główne obszary produkcji Kuro Satsuma to:

• Piec Ryumonji (龍門司窯) – Jeden z najstarszych i najsłynniejszych pieców produkujących Kuro Satsuma
• Piec Naeshirogawa – Znany z produkcji zarówno czarnej, jak i białej odmiany Satsuma
• Piec Tateno – Przyczynił się do rozwoju wczesnych odmian

Te piece często działały w małych społecznościach wiejskich i przekazywały swoje techniki z pokolenia na pokolenie.

Znaczenie kulturowe

Kuro Satsuma ma wartość kulturową jako forma mingei (rzemiosła ludowego) (民芸, mingei) w Japonii. Została doceniona za:

• Ciągłość historyczną od okresu Edo do dziś
• Rolę w regionalnej tożsamości Kagoshimy
• Integrację z japońską kulturą herbacianą

Dziś jest ceniona przez kolekcjonerów, miłośników herbaty i osoby zainteresowane regionalnymi tradycjami japońskiej ceramiki.

Współczesne odrodzenie i konserwacja

W ostatnich dekadach podejmowano wysiłki w celu przywrócenia Kuro Satsuma:

• Lokalni rzemieślnicy nadal wytwarzają go tradycyjnymi metodami
• Stowarzyszenia i muzea zajmujące się konserwacją rzemiosła w Kagoshimie promują jego dziedzictwo
• Warsztaty i wystawy pomagają edukować społeczeństwo i zachęcać młodsze pokolenia do nauki rzemiosła

Zobacz także

• Shiro Satsuma
• Naczynia Satsuma
• Japońska ceramika i porcelana
• Ruch Mingei
• Prefektura Kagoshima

Źródła

• Kato, Tokuro. „Tradycje japońskiej ceramiki”. Tokio: Kodansha International, 1980.
• Japońskie Muzeum Rzemiosła Ludowego. „Katalog ceramiki regionalnej”. Tokio, 1998.
• Rząd Prefektury Kagoshima. „Dobrobyt kulturowy Satsumy”, publikacja oficjalna.